Thursday, February 19, 2009

ရာဇ၀င္ထဲက ေၾကြပြင္႔မ်ား

ရြက္ေၾကြေတာမွာ
ငါ ေရာက္ ေနခဲ့
ေလးႏွစ္နဲ႔ သုံးလ စြန္းခဲ့ေပါ့....။
အဲဒီကာလရဲ့ အေတြ႔အၾကံဳ
အျဖစ္အပ်က္စုံ ဇတ္လမ္း
မွတ္တမ္းမရွိေပမယ့္
ငါ့ျဖတ္သန္းမႈအရ သိခဲ့ရတယ္။
တြယ္ရာ မမဲ့ေပမယ့္
ကယ္ရာ မဲ့ခဲ့သူေတြ
ရြက္ေၾကြေတြ ေအာက္မွာ
ငါတုိ႔ရဲ့ ေဆြမ်ိဳးေပါက္ေဖၚေတြ
ဟုိတစ္ေယာက္ ဒီတစ္ေယာက္
ဟုိတစ္ပြင့္ ဒီတစ္ပြင့္
ေၾကြလြင့္ခဲ့တာေတြ ရွိတယ္။
ရြက္ေၾကြေတြ ေအာက္မွာ
ေပ်ာက္ဆုံးခဲ့ရတဲ့
ႏွလုံးေသြးပုိင္ရွင္
ငါတုိ႔ေသြးခ်င္း အပ်ိဳစင္ေတြရဲ့
၀ိညာဥ္ လွလွေလးေတြ ရွိတယ္။
ရြက္ေၾကြေတြ ေအာက္မွာ
ေရာက္ခဲ့ရတဲ့ မိခင္ေလာင္းေတြ
လင္ေသ လက္ကုိဆဲြ
အံကုိ ၾကိတ္ခဲလွ်က္
ရမက္ ေၾကြးေတြ အတြက္
အသက္စေတးခဲ့ရတာေတြ ရွိတယ္။
ရြက္ေၾကြေတြ ေအာက္မွာ
တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္စု
စားက်က္လုရင္း
ၾကြင္းက်န္ရစ္တဲ့
ေသြးျဖစ္ ရုပ္ၾကြင္းေတြ ရွိတယ္။
ရြက္ေၾကြေတြ ေအာက္မွာ
ရွမ္းျပည္ေရာက္ ျမန္မာေတြရဲ့
အရွက္နဲ႔ သိကာေတြ
အသက္ ေသြး ေခၽြးေတြ
ဒု နဲ႔ ေဒးမွ် ရွိခဲ့တယ္။
ေၾသာ္.......
ရြက္ေၾကြေတာမွာ
ငါေရာက္ေနတာ ေလးနွစ္ေက်ာ္ ဆုိေပမယ့္
ဆယ္စုႏွစ္ သုံးႏွစ္ေက်ာ္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့
ငါ မသိေသးတဲ့.......
ငါ မသိႏုိင္ခဲ့တဲ့.......
သမုိင္းမထင္တဲ့ ရာဇ၀င္ ေၾကြပြင့္ေတြအေၾကာင္း
ေထာင္ေသာင္းမက ရွိေနဦးမယ္ဆုိတာ
ရြက္ေၾကြေတာေတြက သိမွာပါ။
ေဟာ.............. ၾကည့္
အခုလည္းေလ
ရာဘာရြက္ေတြ ေၾကြေနျပန္ၿပီ......။

ရွမ္းျပည္ = ထုိင္းႏုိင္ငံ

1 Comentário:

vanko said...

ေကာင္းလိုက္တဲ့ ကဗ်ာေလး အစ္ကိုရာ။ သူတို႔ေတြရဲ႕ ဘ၀ဒဏ္ရာေတြကို သ႐ုပ္ေပၚေအာင္ လွလွပပဖြဲ႔သြားတာပဲ။ ဟိုတစ္ပြင့္ ဒီတစ္ပြင့္ ေၾကြလြင့္ခဲ့ရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ဘ၀ကို တကယ္ပဲ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ အဆင္ေျပပါေစဗ်ာ။

Post a Comment

Powered By Blogger

ဒီေလာက္အားေပးၿပီးၿပီ

Better Tomorrow © Layout By Hugo Meira.

TOP