ေန႔စဥ္မွတ္တမ္း

မနက္ပုိင္း (၈)နာရီ၀န္းက်င္မွာ ႐ုံးကုိ ေက်ာင္းသား မိဘႏွစ္ဦး ေရာက္လာတယ္။ ႏွလုံးေရာဂါရွိတဲ့ ေက်ာင္းသား တစ္ဦးရဲ့မိဘ ေတြျဖစ္ေနတယ္။ ခေလးရဲ့ က်န္းမာေရး အေျခ အေန၊ မိမိတုိ႔ က်န္းမာေရးဌာနရဲ့ လုပ္ေဆာင္ထား ေပးတဲ့ အေျခအေန ကုန္ၾက စားရိတ္ေတြကုိ ေဆြးေႏြးျဖစ္တယ္။

ေမြးရာပါႏွလုံးေရာဂါျဖစ္တဲ့အတြက္ ဖန္ငခ႐ုိင္မွာ ရွိတဲ့ ေဆး႐ုံေတြမွာ ကုသမႈမေပးႏုိင္ပါဘူး။ ဗန္ေကာက္ကုိ တက္ၿပီး ခဲြစိတ္ကုသမႈခံ ယူရမယ္။ အၾကမ္းမ်ဥ္းတြက္ ခ်က္ေပးထား တာက ခြဲစိတ္ကုသ စားရိတ္က (၆၀၀၀၀) ဘတ္၊ အနာၾကက္ ဖုိ႔ အခ်ိန္အတြက္ (၂၀၀၀၀)ဘတ္ အားလုံး စုစုေပါင္း (၈၀၀၀၀) ဘတ္ေလာက္ကုန္မယ္ ဒါေတာင္မွ ခရီးစား ရိတ္နဲ႔ လူနာေစာင့္စားရိတ္စားက ေတြမပါေသးဘူး၊ တစ္သိန္းအထက္မွာ ကုန္ၾကစားရိတ္ရွိတယ္။ ဒီလုိ ေသေသခ်ာခ်ာ တြက္ျပေတာ့လည္း မိဘေတြမ်က္ႏွာ မေကာင္းေရႊ ့ေျပာင္းအလုပ္သမား တစ္ဦးအေနနဲ႔ မျဖစ္ႏုိင္တဲ့ အေျခအေနပါ။ ကြၽန္ေတာ္ တုိ႔က်န္းမာေရးအဖဲြ႔အေနနဲ႔ အျခား NGOs ေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီးေဆာင္ရြက္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနေၾကာင္းပါ အားေပးစကားေျပာထားရတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ စာသင္ေက်ာင္း (၅)ေက်ာင္းနဲ႔ မူႀကိဳ ေက်ာင္း (၂) ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းသူ/ သား (၅၀၀)နီးပါးရွိပါတယ္။ ကုန္ၾကစားရိတ္ႀကီးမားမဲ့ ေရာဂါသည္ေလးေတြ (၁၀)ဦးအထက္မွာ ရွိပါတယ္။
ေက်ာင္းသားမိဘနဲ႔ေတြ႔ဆုံအၿပီးမွာ ခူရဘူရီ စာသင္ေက်ာင္းကုိ က်န္းမာေရးပညာေပး အကဲျဖတ္ေမးခြန္း ေတြေမးဖုိ႔ သြားခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းသား/သူ ၃၄ ဦး၀င္ေရာက္ေျဖဆုိတယ္။ သြားႏွင့္ ခံတြင္းက်န္းမာေရး အေၾကာင္း ကုိေမးခဲ့တယ္။
ၿပဳံးအလွပုိင္ရွင္ဖုိ႔ထက္ သြားဖုံးအလွပုိင္ရွင္ မျဖစ္ဖုိ႔ ပညာေပးလုပ္ငန္းေတြ အေသအလည္း လုပ္ေနရတယ္။ က်န္းမာေရး မွတ္တမ္းလုပ္တာ ၃၀၀ ဦး ေလာက္အၿပီးမွာ ၂၀၀ ဦးေလာက္က သါြးေလးေခ်ာင္းအထက္မ ေကာင္း ၇၅ ရာခုိင္ႏႈန္းပါ။ စိတ္ဓါတ္ေတြပါ ၾကတယ္။ ေၾသာ္.......အနာဂတ္ရဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ.......။
အျပန္မွာ ခေလးတစ္ေယာက္စာသင္ခန္း ထဲေရာက္ဖုိ႔ မိဘေတြနဲ႔သြားေဆြးေႏြးရတယ္။ အစဥ္မေျပခဲ့ပါဘူး။
(8.11.20)